Kim jest artysta? W dzisiejszych czasach może to być grafik tworzący strony, albo architekt. Artystą będzie też nazywany fotograf, który robi zdjęcia klasowe czy legitymacyjne. Ale kim jest prawdziwy artysta? To osoba, która tworzy sztukę- to jasne. A o tym czym jest sztuka można by dywagować godzinami. Dla mnie sztuka to po prostu to, co wzbudza we mnie emocje, od pozytywnych, aż do  uczucia grozy, lęku czy strachu, dla mnie jest źródłem refleksji o otaczającym świecie. I nie ma znaczenia czy weźmiemy pod uwagę modernistyczną  koncepcję sztuka dla sztuki czy przeciwstawną  funkcję dydaktyczną.

Patrząc na dzieło jesteśmy w stanie wiele dowiedzieć się o psychice jego autora. To oczywiste, bo przecież one definiują, bo artyści wyrażają siebie przez sztukę. I tak, patrząc na dzieło Jana Matejki, powiemy, że jest on wybitnym artystą, a już na obrazy  Witkacego wielu ludzi patrzy z zakłopotaną miną, i jest to najłagodniejsza forma okazywania dezaprobaty.  Bo oprócz powiedzenia: nie wiem, nie rozumiem tego dzieła, nie wzbudza we mnie emocji” do czego mamy zupełne prawo, bo może nie patrzymy na świat jak jego autor, to ludzie mówią: a ten Schulz to chyba był nienormalny, albo: ciekawe co brał ten Kafka, żeby napisać coś takiego! Autentycznie, takie komentarze padały na lekcjach polskiego. Bo dla nas ktoś kto ma inne zdanie, inny pogląd na jakiś temat, jest po prostu nienormalny. A artyści? Artyści są po prostu niesamowicie wrażliwi, często nie mogą sami odnaleźć się w świecie. Ich dzieła nie zawsze są zrozumiałe dla przeciętnego odbiorcy. Może Ci się nigdy nie udać poczuć tego co chciał przekazać autor. Może istnieje na świecie tylko kilka osób o podobnych doświadczeniach życiowych, które zrozumieją  co tak naprawdę czuł Schulz pisząc swoje opowiadania. Artyści to osoby, które patrzą na świat zupełnie inaczej niż przeciętny człowiek. Dla nich słońce, może nie być tym samym co dla mnie. Ale to oni często zwracają uwagę na tematy,
o których nie myślimy w ferworze codzienności. I oczywiście, że zdarzali się artyści, którzy mieli choroby psychiczne, albo popełniali samobójstwa. Jednak brało się to najczęściej z tego, co było też w nich wyjątkowe czyli wrażliwość.

Niektórzy artyści wiedli skandaliczne życie, inni tworzyli tylko skandaliczne dzieła.  Nie wiem jak Wy zapatrujecie się na to, ale właśnie dzieła tych najbardziej niezrozumianych artystów fascynują mnie. Lubię dosadny naturalizm w wierszu Charles’a Baudelaire ,,Padlina”, zachwyca mnie groza, którą budzą dzieła Zdzisława Beksińskiego, a czytając opowiadania Bruno Schulza zastanawiam się: jak wielką trzeba mieć wyobraźnię, żeby  napisać takie dzieło. 

 Witkiewicz Stanisław Ignacy